|
Pryzma
|
- mniejsze zużycie foli;
- nie ma potrzeby zwożenia z pola bel;
- wyeliminowanie, przy większej skali produkcji, czasochłonnego owijania bel.
|
- dłuższy czas sporządzania pryzmy – do 2-3 dni (ryzyko pogodowe);
- duże nakłady inwestycyjne na coraz droższe maszyny rolnicze;
- wrażliwość na warunki pogodowe w trakcie zbierania i ubijania zielonej masy;
- straty przy skarmianiu, sięgające od kilku do kilkunastu % paszy;
- w przypadku wystąpienia opadów deszczu w trakcie przygotowywania pryzmy zwiększa się ryzyko pojawienia się pleśni i wystąpienia gnicia paszy;
- straty składników pokarmowych w czasie przygotowywania pryzmy.
|
|
Bele
|
- wysoka jakość paszy;
- możliwość segregacji sianokiszonki pochodzącej z różnych upraw, różnych pokosów, w zależności od jej przeznaczenia – poprzez owijanie bel w folię o odmiennych kolorach;
- minimalizacja strat przy skarmianiu – szybkie skarmienie otworzonej beli;
- możliwość zbioru zielonki w różnym terminie;
- mobilność paszy – możliwy jest transport gotowych bel bez ich otwierania (pojawia się opcja handlu paszą);
- możliwość zbioru zielonki nawet z niewielkich powierzchni – nie ma potrzeby tworzenia pryzmy dla kilku czy kilkunastu ton zebranej paszy;
- łatwiejsza praca w okresie dokarmiania;
- krótki cykl przygotowania bel, który przy dobrej organizacji pracy może zamknąć się w jednym dniu roboczym (ważne w kontekście pogody);
- bele nie wymagają specjalnie przygotowanego miejsca składowania, wystarczy wyrównana powierzchnia, bez ostrych krawędzi, mogących uszkodzić folię.
|
- wyższy koszt jednostkowy oraz nakład pracy związany z konserwacją paszy;
- pracochłonność związana z poszczególnymi etapami (prasowanie, owijanie, transport, stertowanie, rozpakowywanie każdej beli z osobna);
- relatywnie duża ilość folii zużywanej do owijania bel;
- możliwość uszkodzenia bel podczas zbioru, transportu i magazynowania (np. przedziurawienie folii przez zwierzęta);
- może dochodzić do zróżnicowania jakość kiszonki w poszczególnych belach.
|
